Toen we een paar keer gelopen hadden , hebben we de tracés eens op een rijtje gezet en bekeken , welke we konden samenvoegen, zodat we goede afstanden hadden om per keer te lopen.......en niet voor 7,6 km nog eens een uur heen en terug moesten rijden.
Daarbij hadden we voor deze dag tracé 16 ( 7,6 km), tracé 17 ( 3,9 km) en tracé 18 ( 7,6 km )samengevoegd .Dit alles volgens de Routebeschrijving op de site, die we gebruikt hebben om al onze routes uit te stippelen.
Maar in Overslag kwamen we er vandaag achter dat deze afstanden toch niet helemaal klopten.Verderop meer hierover.
We, Carolien, Carlien en ik, startten dus in Koewacht en zoals gewoonlijk liepen we al na korte tijd de natuur in:
Ook vind ik het zelf heel leuk om te zien hoe alles groeit en bloeit....waar eerst nog bijna niets op de akkers stond , zie je nu allerlei gewassen, zoals hier gerst
ook zagen we het begin van het kleuren van het vlas, een gewas wat in deze streek veel verbouwd wordt:
en ook zien we, waar we enige weken geleden bloesem zagen , nu de vruchten aan de fruitbomen verschijnen:
Ook vandaag heel veel op onverharde paden gelopen, waar alles weelderig in bloei staat en goed gegroeid is, zodat je je op sommige plaatsen echt een weg moet banen om verder te komen.:
We moesten ook vandaag weer goed op de bordjes letten....Als je 44 bent ingeslagen moet je al na zo'n 300 meter links de weg af en loop je door het hoge gras....
Ik ben echt niet de enige die steeds foto's loopt te maken hoor:
maar ja, wat wil je ook, als je zulke plaatjes kunt schieten.....
Verderop kom je bij een splitsing, waar ook weer helemaal geen bord te bekennen is....wij troffen het, dat er net een mountainbiker langskwam, die ons de weg kon wijzen.......
Ook kregen we door, dat we geen groen-gele bordjes moesten volgen, maar dat we blijkbaar de grens overgegaan waren en we witte bordjes met een rode pijl moesten volgen.....tja, je moet het maar weten .....
We kwamen ook nog een hele stoet koetsjes tegen
En toen we langs de Groote Kreek liepen moesten we even stoppen voor de ruiters:
en zagen we deze prachtige versteende paddenstoel tegen een boom.....
De stempelpost in Rode Sluis was nog niet open, maar toch wilde mevrouw wel even koffie voor ons zetten!
Van Rode Sluis moesten we naar Overslag, niet zo heel ver, maar 3,9 km.
Hier kwamen we een bordje tegen, wat we nog niet eerder gezien hadden:
Je kon kiezen uit verhard, of onverhard pad....
wij hebben van allebei een stukje gelopen.
In de wei zagen we een vreemdeling in de kudde koeien die daar liep:
Overslag was snel bereikt, hier moesten we stempelen in :
en terwijl we koffie dronken kwamen we erachter, dat het volgende stuk geen 7,6 km maar......11 km was....oeps, foutje in de berekening, maar ja we moesten wel door, want de auto stond in Westdorpe......
Na de koffie doken we weer snel de natuur in....het gras stond hier zo hoog, dat we af en toe geen pad meer zagen:
We liepen een heel eind over het:
Ook hier was het goed dat we de kaart konden raadplegen:
bij knooppunt 52 moesten we naar 37, maar dat stond er niet bij......
gelukkig zagen we op de kaart dat je via 51 langs 37 kwam...opgelost dus.....
Ook waren we inmiddels gewend aan het feit, dat we zonder dat we het wisten de grens overstaken en dus de rood- witte borden en pijlen regelmatig tegenkwamen:
Dit stuk liep merendeels over verharde weg, maar dat vonden we nu niet erg, je schiet dan ook wel lekker op!
Bij Westdorpe moesten we de drukke Tractaatweg over:
en meteen daarna liepen we in het prachtige :
Echt geen straf om hier te lopen hoor, met zoveel afwisseling:
Omdat we liever langs Canisvliet wilden blijven lopen hebben we i.p.v. knooppunt 32 knooppunt 31 gevolgd....we kwamen op hetzelfde punt uit.
Na 22,2 km vonden we , dat we wel een drankje konden gebruiken en dat hebben we dan ook maar gedronken bij de laatste stempelpost voor vandaag:
Mooie wandeling en foto's en bedankt voor de tips over de wegwijzers hoor Wies.
BeantwoordenVerwijderenJullie zitten nu vlak bij ons (Sas van Gent) en Canisvliet is inderdaad een prachtig wandelgebied en daar ging ik vroeger dikwijls vissen, op de steiger aan de Belgische kant (Zuidzijde)
Canisvliet betekent vrij vertaald : hondenbeet en is onstaan door een dijkdoorbraak tijdens de Elisabethvloeden rond 1500 waarbij de Westerschelde (de Honte) een beet uit het land nam en een prachtige kreek achterliet, dat zich ontwikkeld heeft tot natuurgebied en gelukkig tijdens de kanaalverbreding (in 1968) gespaard gebleven is, want ze wilden het eerst dempen met de vrijgekomen grond van het kanaal !
Groetjes,
Ronald (Sjaakie)